Onze reis kort af, we gaan de laatste dagen in. Helaas moeten we al afscheid nemen van Aya, Walter en Mona o.w.v. de KLM perikelen. We hadden een leuker afscheidsmoment in gedachte….
We sporen alweer met de kogeltrein via Osaka naar Hiroshima. Onze bagage wordt vanuit een depot in het station naar het hotel gebracht waardoor we geen kostbare tijd verliezen.
We nemen het openbaar vervoer inclusief ferry naar Miyajima, een klein eiland in de Aki baai. Het heilige eiland of tempeleiland is vooral bekend omwille van de prachtige Itsukushima Jinja tempel. Vanop de boot zien we de toegangspoort ( Otorii) verschijnen, één van de mooiste panorama’s van Japan. De zee is rondom bezaaid met houten vlotten, hetgeen oesterbanken blijken te zijn. Dat belooft…
We passeren eerst het centrum, een straat met souvenirwinkeltjes en restaurantjes. Ook hier lopen herten vrij rond zoals in Nara maar hier zijn ze opdringeriger. Je moet opletten dat ze niet meelikken van je ijsje of je handtas leegmaken.
We eten elk een oestergerechtje in een locale eettent, voor de laatste keer zittend (voor sommigen liggend) op tatamimatten. Gelukkig worden de oesters gegrild; ook de kinderen krijgen hun maagjes gevuld….
Het is open hemel, de zee is teruggetrokken (eb). Hierdoor kunnen we tot aan de toren wandelen. Het is impressionant, groots, mooi… Blijkbaar blijft de toren staan door zijn gewicht en is er geen verankering op de zeebodem. We kunnen niet wachten tot het vloed is ( en de toren volledig in het water ligt) want de laatste overzetboot vertrekt om 17h. We passeren de tempel en nabijgelegen pagode. een koets met chinees trouwpaar kruist onze weg.
We genieten nog na op de speedboot die ons rechtsreeks afzet aan het hotel dat gelegen is in de haven van Hiroshima. We worden onthaald in een super-de-luxe hotel met lounge bar op de 23′ verdieping. We kunnen er genieten van de zonsondergang met zicht op de haven.
We blijven in het hotel dineren, voor sommigen onder ons een verademing om terug een stukje vlees te verorberen. De japanse keuken is lekker en verfijnd maar helaas niet calorie-arm. Dat hadden we al ondervonden.
De laatste avond met de familie Gils sluiten we relatief rustig af. Iedereen snakt naar rust en me-time waartoe dit hotel zich optimaal verleent. We zijn anderzijds blij dat we niet altijd in dit type hotels logeerden. Dit zou onze reis minder boeiend gemaakt hebben!
Sofie